20-12-2018
‘Hele fijne feestdagen’ zeggen we zo vanzelfsprekend tegen elkaar in deze tijd van het jaar. Maar wat als het geen kwestie van ‘vieren’ van die dagen is, maar van ‘door zien te komen’?
De eerste kerst na het overlijden van mijn moeder vond ik ontzettend zwaar. Buiten het grote gemis dat al maanden aanwezig was, had ik ontzettend moeite met de wereld om me heen die in de decembermaand alleen maar bezig leek te zijn met feest, gezelligheid en cadeautjes. Dat wat ooit zo gewoon leek, was het voor mij niet meer. Teksten als ‘vrolijk kerstfeest’, ‘gezellige feestdagen’ en ‘gelukkig nieuwjaar’ waren ineens zo dubbel en leken mijn gevoelens van rouw te negeren. Ik had verdriet, maar zette mijn masker op want het was tenslotte kerst…
Dit jaar wordt al weer de zevende kerst zonder mijn moeder en nog steeds mis ik haar enorm. We hebben onze weg inmiddels gevonden in een andere manier van kerst vieren (dat gelukkig weer vieren is) en nieuwe tradities zijn gevormd, maar het gevoel van dat wat had kunnen en moeten zijn is er nog steeds ?.
Hierbij wil ik dan ook iedereen die een dierbare mist met kerst een hart onder de riem steken. Of het nu de allereerste keer is zonder die persoon of de zoveelste keer, dat doet er niet toe. Verdriet is er in vele soorten en maten en ieders verdriet doet ertoe.
Ik wens je liefdevolle dagen toe en ook dat jouw dierbaren vanaf een mooi plekje toch maar een beetje bij je mogen zijn!